"Αγώνισμα μεταξύ ανθρώπων και ταύρων που διεξάγεται σε ιδιαίτερο χώρο (πλάθα ντε τόρος = πλατεία των ταύρων, στα ισπανικά) για την ψυχαγωγία του κοινού. Τις πρώτες ταυρομαχίες τις συναντάμε στην Αρχαία Ελλάδα. Τα στοιχεία που βρέθηκαν βεβαιώνουν ότι ήταν πολύ δημοφιλής. Στην Ελλάδα οι ταυρομαχίες είχαν σκοπό να δείξει ο αγωνιζόμενος το θάρρος του, την ψυχραιμία του, την ταχύτητα κίνησής του και τη σωματική του δύναμη. Σήμερα έχει ως στόχο το φόνο του ταύρου.
Οι ταυρομαχίες στην εποχή μας γίνονται μονάχα στην Ισπανία, Μεξικό και Πορτογαλία. Το αμφιθέατρο μπορεί να περιλάβει 14.000-16.000 θεατές. Στο μέσο της πλατείας των ταύρων υπάρχει κυκλική πλατεία που λέγεται αρένα. Αυτή έχει τρεις πόρτες. Από τη μια μπαίνουν οι ταυρομάχοι με τη συνοδεία τους. Αυτοί διακρίνονται σε ερασιτέχνες και επαγγελματίες. Επίσης οι επαγγελματίες διακρίνονται σ' αυτούς που αγωνίζονται πεζοί και σ' εκείνους που αγωνίζονται έφιπποι. Από τη δεύτερη πόρτα μπαίνουν οι ταύροι και από την τρίτη βγάζουν τους σκοτωμένους ταύρους.
Η ταυρομαχία διεξάγεται σε τρεις φάσεις. Στην πρώτη φάση οι βοηθοί ερεθίζουν τον ταύρο με τους κόκκινους μανδύες τους. Στη δεύτερη φάση ο ταυρομάχος καρφώνει στη ράχη του ταύρου ακόντια δύο μέτρων περίπου. Αυτά τρυπούν το δέρμα του ταύρου δύο εκατοστά. Έτσι ο ταύρος τραυματισμένος πια εξαγριώνεται περισσότερο, οπότε στην τρίτη αυτή φάση, τον σκοτώνει ο ταυρομάχος."
Τις περισσότερες φορές... γιατί καμιά φορά όπως και στα περισσότερα βίαια αθλήματα έχουμε και ατυχήματα όπως αυτό της φωτογραφίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου