Αγριαμυγδαλιά (Τραγούδι)




Δε λέω για τα φύλλα μου, για τα πυκνά κλαδιά μου, τσοι κλώνους μου τσοι γυριστούς γ-η τον παχύ αέρα, δε λέω για το μπόι μου – γιατί ψηλά δε φτάνω, κι ούδε ο καρπός μου τρώγεται γ-η σε τραπέζι μπαίνει.

Μ’ αν χειμωνιάσει πρώιμα και βρέξει Οκτωβριάδες και ξαναβρέξει δυο και τρεις και σύρουνε λαγκάδια και κατεβούνε ποταμοί κι ανοίξουνε πασπάρια και ποτιστούνε τα’ άγγριγια και δροσερέψει ο τόπος, ετοτεσά ‘νε θέλετε, να ‘ρθείτε να με δείτε!

Κι αν έχει αλλού ποθές δεντρό πιο μορφοστολισμένο, τότες κι εγώ μαραίνομαι κι απού τον πάτο πάω.

Γιάννης Βάρδας - Κρούστας Μεραμπέλλου