Σέλαννα - Σελένα - Σελήνη

Η αρχαία Ελληνική λέξη «σελάννα» - «σελήνη» παραπέμπει άμεσα στο σέλας, το φως: Η Σελήνη είναι η Φωτεινή, ο Φωστήρας.

Σε συμβολικό επίπεδο, η Σελήνη αποτελεί τη θηλυκή αρχή της δημιουργίας του Κόσμου, καθώς και την πόρτα προς την απόκρυφη φύση του Σύμπαντος.

Το Φεγγάρι κατέχει το στοιχείο εκείνο της απόλυτης θηλυκότητας που υποκινεί το ερωτικό πάθος.

Ο κύκλος της Σελήνης αποτελεί τη σελασφόρο εικόνα του κυκλικού χρόνου, είναι δηλαδή μία μικρογραφία της ροής των πάντων.

Οι άπειρες νέες σελήνες συμβολίζουν τα άπειρα χρονικά σημεία του κάθε τέλους, που αυτομάτως σηματοδοτεί μία νέα αρχή.
Η σκοτεινή σελήνη επιτρέπει σε όλες τις ενέργειες να κατακαθίσουν και να ηρεμήσουν.
Οι άπειρες πανσέληνοι από την άλλη, συμβολίζουν τα άπειρα χρονικά σημεία της κορύφωσης των ενεργειών στην αέναη κίνηση του Σύμπαντος.

Οι Έλληνες λαός βαθύτατα συναισθηματικός, και δη οι Κρητικοί με τον λυρισμό που τους χαρακτηρίζει στην ποίηση των μαντινάδων, συχνά συνομιλούν με το φεγγάρι και συλλογίζονται μαζί του.

Το Αυγουστιάτικο Φεγγάρι, το Φωτεινότερο του έτους, δίνει την δυνατότητα και την ευκαιρία στους ρομαντικούς να προσεγγίσουν όλους αυτούς τους συμβολισμούς και να βιώσουν κοινωνικά, ένα από τα πιο λεπτά και όμορφα συναισθήματα: το Ερωτικό σκίρτημα!